DOROŚLI
Zaburzenia lękowe
Zaburzenia lękowe Rzeszów
Doświadczanie sporadycznego lęku to bardzo normalna rzecz w naszym życiu. W końcu to nasz naturalny mechanizm obronny przed rzeczami, które mogą nam zrobić krzywdę. Jednak osoby z zaburzeniami lękowymi często odczuwają intensywne, chroniczne i uporczywe zmartwienia dotyczące codziennych sytuacji. Często zaburzenia te obejmują powtarzające się epizody nagłych uczuć intensywnego lęku i strachu, które osiągają szczyt w ciągu kilku minut (ataki paniki).
Zaburzenia lękowe to grupa zaburzeń psychicznych, które charakteryzują się nadmiernym lękiem lub strachem, który jest trudny do kontrolowania i może utrudniać codzienne życie. Lęk jest naturalną reakcją na zagrożenie, ale u osób z zaburzeniami lękowymi lęk jest nadmierny i nieproporcjonalny do sytuacji.
Jak rozpoznać zaburzenia lękowe?
Objawy zaburzeń lękowych mogą obejmować:
- Nadmierny lęk lub strach
- Odczuwanie zbliżającego się niebezpieczeństwa, paniki lub zagłady
- Trudności w kontrolowaniu lęku lub strachu
- Fizyczne objawy lęku, takie jak przyspieszone tętno, drżenie, potliwość i trudności w oddychaniu
- Problemy z koncentracją lub myśleniem o czymkolwiek innym niż obecne zmartwienie
- Trudności w zasypianiu lub pozostaniu w zasypianiu
- Problemy żołądkowo-jelitowe
- Niewyjaśnione bóle głowy i mięśni
- Trudności w koncentracji
- Unikanie sytuacji, które wywołują niepokój
Przyczyny zaburzeń lękowych nie są w pełni poznane, ale uważa się, że czynniki genetyczne, środowiskowe i psychologiczne odgrywają rolę. Objawy mogą pojawić się już w dzieciństwie lub okresie dojrzewania i kumulować się do wieku dorosłego.
Rodzaje zaburzeń lękowych
- Zaburzenie lękowe uogólnione (GAD): Charakteryzuje się nadmiernym lękiem lub troską o codzienne sprawy, które utrzymuje się przez większość dni przez co najmniej 6 miesięcy.
- Zaburzenie lękowe społeczne (SAD): Charakteryzuje się intensywnym lękiem lub strachem przed sytuacjami społecznymi, w których osoba może być oceniana lub odrzucona.
- Fobia: Charakteryzuje się intensywnym lękiem lub strachem przed określonym obiektem lub sytuacją.
- Zaburzenie paniczne: Charakteryzuje się nagłymi atakami paniki, które są epizodami intensywnego lęku lub strachu, które osiągają szczyt w ciągu kilku minut.
- Stres: Każdy doświadcza stresu i lęku w pewnym momencie. Różnica między nimi polega na tym, że stres jest odpowiedzią na zagrożenie w danej sytuacji. Lęk jest reakcją na stres.
- Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD) – Powracające, natrętne myśli (obsesje), które powodują silny niepokój i prowadzą do wykonywania powtarzających się czynności (kompulsji), mających na celu złagodzenie tego niepokoju.
- Zespół stresu pourazowego (PTSD) – Rozwija się u osób, które doświadczyły lub były świadkami traumatycznego zdarzenia. Objawia się on m.in. nawracającymi wspomnieniami traumatycznych wydarzeń, unikaniem bodźców związanych z traumą oraz zwiększoną pobudliwością.
Warto zacznaczyć, że to tylko część z rozpoznanych rodzajów nerwicy lękowej. Terapia zaburzeń lękowych to najczęściej wybierana droga leczenia, gdzie specjalista pomoże rozpoznać, z czym mierzy się Pacjent.
Nerwica lękowa — terapia zaburzeń lękowych
Zaburzenia lękowe są zazwyczaj leczone psychoterapią, lekami lub obiema metodami jednocześnie. Istnieje wiele sposobów leczenia lęku i należy współpracować z lekarzem, aby wybrać najlepszą dla siebie metodę leczenia. Istnieje wiele różnych rodzajów terapii przeciwlękowych, w tym:
- Terapia poznawczo-behawioralna (CBT): Jest to rodzaj terapii, która pomaga ludziom zmienić negatywne myśli i zachowania, które przyczyniają się do ich lęku.
- Terapia ekspozycyjna: Jest to rodzaj terapii, która pomaga ludziom stopniowo wystawiać się na sytuacje, których się boją.
- Terapia akceptacji i zaangażowania (ACT): Jest to rodzaj terapii, która pomaga ludziom zaakceptować swoje lęki i nauczyć się żyć z nimi w sposób produktywny.
Leki mogą być również stosowane w leczeniu zaburzeń lękowych. Najczęściej stosowane leki to inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny (SNRI).
Nie ma jednego najlepszego leczenia zaburzeń lękowych. Psychoterapia jest najczęściej polecana w takich przypadkach. Najlepsze leczenie dla danej osoby zależy od rodzaju zaburzenia lękowego, jego nasilenia i indywidualnych potrzeb. Jeśli masz zaburzenia lękowe, ważne jest, aby pamiętać, że nie jesteś sam. Istnieje wiele różnych rodzajów terapii przeciwlękowych, które mogą pomóc.